با اینکه حرف انتخابات دور بعد ریاست جمهوری خیلی زودتر از همیشه به میدان اومد اما هرچی جلوتر میریم با تردید و بلاتکلیفی یبیشتری روبرو می شیم. نه اصولگراها کارتشونو رو می کنن نه اصلاح طلبا می گن دقیقا برنامه شون چیه. اون چیزی که اول از همه با دیدن وضع مملکت به ذهن می رسه عبور از احمدی نژاد و بر هم زدن سنت هشت ساله بودن ریاست جمهوریه. اما این مسئله پشت بحث اومدن یا نیومدن آقای خاتمی گیر کرده.
اصولگراها از ترس اومدن آقای خاتمی حرف از احمدی نژاد می زنن و وضع مملکت یادشون می ره و از طرف دیگه آقای خاتمی هم با این همه فشار و دعوت اعلام موضع نمی کنن. تردید داشتن آقای خاتمی با تجربه اون فشارهای هشت سال از یه طرف و حمایت بی حد و حصر از اشتباهات دولت فعلی از طرف دیگه، کاملا طبیعی به نظر می رسه، اما مسئله دقیقا این نیست.
یه مطلب چند روز پیش روی سایت اصلاحات خوندم که قضیه رو برای من اون طرفی کرد. اگه تا حالا همه فکر می کردند که اصولگراها وایستادن تا ببینن اگه آقای خاتمی می خوان بیان، روی احمدی نژاد اجماع کنن بدونن که قضیه برعکسه. این آقای خاتمیه که صبر کردن تا ببینن اگه قراره مملکت همچنان دست آقای دکتر باشه جلو بیان.
به تعبیر دیگه آقای خاتمی منتظرند ببینند که اگه طیف اصولگرا و بیشتر از آنها روحانیت مبارز فکری برای نجات کشور از وضع کنونی دارند اختیار رو همچنان به دست اونها بدن و به هیچ عنوان مثل برخی اصلاح طلبان به دنبال تغییر قدرت سیاسی از راست به چپ نیستن. این به این معنیه که اگه راست سنتی به عنوان هسته مرکزی طیف اصولگرا برای اصلاح وضعیت اقدام نکنه، کشور در شرایط بحرانی و خطرناکی قرار می گیره که احتیاج به عملیات انتحاری پیدا می کنه! و این آقای خاتمیه که، همونطور که مادرشون گفتن، حاضره بیاد و با علم به فدا شدن، کشور را تا جایی که می تونه نجات بده.
نویسنده : ما
این متن در سایت تابناک به نوشته فرزند شهید مطهری آمده بود. جواب سوال که به عقیده بنده کاملا واضحه؛ اما شنیدن دلایل خود آقای مطهری بسیار جالب بود که باز به نظر من حرفها و دغدغه های مشترک طیف اصیل اصلاح طلب و راست سنتی و در حقیقت روحانیون و روحانیت مبارز می تونه باشه که به لطف آقای احمدی نژاد این دو طیف به این اشتراک دغدغه رسیدن. و شاید باید از آقای احمدی نژاد برای ایجاد این حس پرشور و مشترک حفظ نظام در این دو جناح اصلی کشور تشکر کرد. قسمت اول این متن را برای حس امانتداری آوردم وگرنه هدف از این پست بیشتر قسمت دوم است که خواندن آنها خالی از لطف ( و چه بسا تاسف) نیست...
قسمت اول
بحث عبور یا عدم عبور از احمدی‌نژاد، قطع نظر از امکان یا عدم امکان آن، با توجه به درپیش بودن انتخابات ریاست جمهوری بحث درست و لازمی است. اصول‌گرایی حکم می‌کند که عملکرد ایشان نقد و بررسی وتواناییهای وی با سایر کاندیداهای اصولگرا مقایسه شود و آنگاه کاندیدای اصلح معرفی گردد. تعصبات فردی و گروهی در این باب، سم مهلک برای کشور و انقلاب اسلامی است و ملاک، صرفا مصالح اسلام و حقوق مردم است. همچنین این تحلیل که رهبری حمایت خود را از احمدی‌نژاد اعلام کرده و بنابراین ما وظیفه تحقیق نداریم، یک خطا و یک الهام شیطانی برای فرار از یک مسئولیت است.
انتخاب اصلح به تشخیص خود، یک وظیفه شرعی برای همه در هر انتخاباتی است و البته اشارات یا تصریحات رهبری در این امر مؤثر خواهد بود. به عقیده نگارنده حمایتهای رهبری از دولت فعلی و تمایل احتمالی ایشان برای ادامه کار این دولت، گذشته از روش کلی ایشان مبنی بر حمایت از همه دولتهای قانونی، یکی به خاطر قطع نشدن توفیقات هسته‌ای است و دوم برای پرهیز از روی کار آمدن اصلاح‌طلبانی است که به دنبال تغییر ساختار نظام هستند و الا رهبر گرانقدر انقلاب اسلامی بیش از همه ما به ضعفهای این دولت واقف‌اند و اگر اصول‌گرایان بر فردی قویتر از احمدی‌نژاد اجماع نمایند ایشان مخالفتی نخواهند داشت.
بدون شک دولت فعلی در پیش بردن مسئله انرژی هسته‌ای نقش اساسی داشته و در این میان اعتماد به نفس شخص رئیس‌جمهور عامل اصلی این توفیق بوده است. همچنین توفیق این دولت در رسیدگی به استانها و شهرستانها و روستاهای دوردست قابل انکار نیست. اما نقصهایی در این دولت وجود داشته است که کتمان آنها با اصول‌گرایی سازگار نیست و موجب خشم خدای تعالی خواهد بود.
قسمت دوم
دولت فعلی مانند هر دولت دیگری در بخشهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی محاسن و معایب و توفیقات و شکستهایی داشته است، مهم این است که آیا در مجموع موفق بوده است یا نه؟ در بخش اقتصادی آنچه مسلم است این دولت برنامه مشخص و مدیران آماده‌ای نداشته و به آزمون و خطا پرداخته است. تغییر پی در پی وزیران اقتصاد و رؤسای بانک مرکزی و نرخ سود سپرده‌ها و تسهیلات بانکی گواهی است بر این مدعا. افزایش زیاد تعرفه گوشی تلفن همراه و بعد از مدتی بازگرداندن آن به وضع سابق نیز شاهدی دیگر است. واردات بی‌حساب و کتاب شکر، پنبه و میوه که ضربات زیادی به تولید داخلی وارد آورد نشانه سوء مدیریت اقتصادی این دولت است.
در سال جاری تاکنون هشت میلیون تن گندم وارد کرده‌ایم در حالی که چند سال پیش به خودکفایی در این محصول رسیده بودیم و البته خشکسالی تأثیر اندکی در این موضوع داشته است. احداث نیروگاههای جدید برق طبق برنامه توسعه پیش نرفته و از این رو در ماههای گذشته دچار خاموشیهای پی‌درپی شدیم و در ماههای آینده نیز محتمل است. نظارت بر قیمتها در این دولت جای درستی ندارد در حالی که بخشی از تورم ناشی از افزایش کاذب نرخهاست. به هرحال در مجموع نمی‌توان دولت فعلی را در بخش اقتصادی موفق دانست.
اما در بخش سیاسی، این دولت در مجموع موفق بوده است گرچه برخی نقصها نیز مشاهده می‌شود.
فعال کردن کشورهای آمریکای لاتین علیه سیاستهای استعماری آمریکا، موضعگیری قاطع در مسئله فلسطین و نفوذ معنوی در ملتهای عرب، اگرچه این موضعگیری شناور بوده و گاهی تبدیل به دوستی با مردم اسرائیل شده و موجب تعجب آن ملتها گردیده است، حضور فعال در سازمانهای جهانی نیمه مستقل مانند کشورهای غیرمتعهد و کنفرانس اسلامی و در پیمانهای منطقه‌ای مانند پیمان شانگهای و پیمان کشورهای فارسی‌زبان از توفیقات سیاسی این دولت است.
اما تمایل بلکه ولع این دولت برای تأسیس دفتر حافظ منافع آمریکا در تهران و برای مذاکره با آمریکا که بارها توسط مشاوران و معاونان رئیس جمهور اعلام شده و آخرین آنها مصاحبه آقای مشائی در ژاپن بود که خواهان مذاکره مستقیم احمدی‌نژاد و اوباما گردید، مسئله‌ای است که موجب تعجب همگان گردیده است. نامه عجولانه رئیس جمهور به اوباما که موجب تحقیر ملت ایران شد نیز از همین مقوله است.
و اما در بخش فرهنگی، عملکرد این دولت چندان مثبت نبوده و از حیث تسامح و تساهل در مسائل فرهنگی شبیه عملکرد دولت اصلاحات بلکه گستاخانه‌تر از آن بوده است. اظهارات مکرر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی در تحقیر مسئله حجاب و دوستی با مردم اسرائیل و اینکه در دنیای امروز خط‌کشی میان انسانها معنی ندارد (یعنی ایمان و کفر معنی ندارد) و نمی‌توان دین خاصی را بر جهان حاکم کرد و تأکید او بر بازگشت به ایران باستان و زنده کردن کوروش و داریوش و توهین به قرآن در همایش ایرانگردی به بهانه آیین محلی، همه این اظهارات و عملکردها همواره مورد حمایت جدی رئیس‌جمهور بوده تا آنجا که در یک مورد رهبر انقلاب برای خاتمه دادن به غائله مجبور به دخالت شدند و در مواردی نیز فریاد اعتراض برخی از مراجع تقلید و نمایندگان مجلس را موجب گردید.
در سازمان تربیت بدنی نیز وضع به همین منوال بوده است. انتخاب مربی مرد برای برخی تیمهای ملی بانوان برخلاف نص قانون، تلاش برای راهیابی بانوان به ورزشگاههای مردان وکم‌توجهی به ایجاد محیطهای مستقل برای مسابقات بین‌المللی بانوان به جای اصرار بر حضور آنها به هر وضع ممکن و اهداء مدال به ورزشکار رژیم صهیونیستی توسط یکی از مقامات پارالمپیک ایران، گذشته از کارنامه غیرقابل قبول در المپیک اخیر، بخشی از وقایعی است که در این سازمان جریان دارد. مخالفت و کارشکنی صریح رئیس جمهور با طرح ارتقاء امنیت اخلاقی جامعه که توسط نیروی انتظامی اجرا می‌شود درحالی که خود دولت هیچ برنامه‌ای در این خصوص حتی در اماکن دولتی ندارد واز این طریق به پوششها و رفتارهای نامناسب رسمیت بخشیده است، نمونه دیگری از عملکرد ضعیف فرهنگی دولت نهم است.
انتشار کتابی با محتوای فمینیستی و تشریح صحنه‌های خلاف عفت برای چاپ چهارم و کتاب دیگری که روابط جنسی بین زنان و مردان غربی را به تصویر کشیده برای چاپ سوم و در مقابل، بستن هفته‌نامه شهروند امروز و مبارزه با آزادی بیان، نمونه دیگری از عملکرد فرهنگی این دولت است، همچنان که دولت نهم به مسائل مربوط به فرهنگ عمومی و نیز مبارزه با مظاهر فرهنگ غربی نظیر کلمات لاتین در تابلوهای اماکن عمومی نه تنها بی‌توجه است بلکه گاه از طریق موافقت با تأسیس شعب مؤسسات مروج لباسهای غربی مانند بنتون در ایران، در ترویج فرهنگ غربی پیشقدم است.
اما چند نقص به شخص آقای احمدی‌نژاد برمی‌گردد. اول محدود بودن دایره همکاران و مشاوران است. ایشان از همه ظرفیتهای مدیریت و مشاوره کشور استفاده نمی‌کند و تمایل به افراد مطیع و تابع دارد. بسیاری از مدیران و مشاوران ارشد ایشان یا در شهرداری همکار وی بوده‌اند یا در دانشگاه علم و صنعت همکلاس یا همکار و یا استاد او بوده‌اند و این یک نقص بزرگ است. اداره کشور سعه صدر و احاطه علمی و معنوی می‌طلبد.
دوم منطق لجاج است که در ایشان دیده می‌شود. در داستان اظهارات باطل آقای مشائی و در قضیه تخلف آقای کردان، این مسئله بر همگان آشکار شد که رئیس جمهور بر اموری که بطلان آنها بدیهی است آنقدر پافشاری می‌کند که اصل نظام به خطر می‌افتد، خاطیان را تشویق به عدم عذرخواهی و عدم استعفا می‌کند و حاضر است به خاطر یک دستمال قیصریه به آتش کشیده شود. همه انتقادها را سیاسی تلقی می‌کند که عده‌ای برای ساقط کردن دولت برنامه‌ریزی کرده‌اند و گویی امکان ندارد عده‌ای از روی نصح و دلسوزی و فارغ از دسته‌بندیهای سیاسی انتقاداتی داشته باشند و باید آنها را قانع کرد.
و سوم میل به تک روی در آقای احمدی‌نژاد است که می‌تواند خطرناک باشد. میل به دور زدن مجلس و بلکه قائل نبودن به مجلس و مصوبات آن در ایشان احساس می‌شود. خرید بنزین اخیر توسط وزارت نفت با دستور رئیس جمهور از طریق فروش نفت خام برخلاف قانون بودجه 87 یا پرداخت وام به برخی کشورها بدون تصویب مجلس، شواهدی بر این مدعاست. معطل نگاه داشتن طرح جامع حمل و نقل تهران و مشروط کردن تصویب آن به گنجاندن طرح مونوریل در آن، شاهد دیگری است. خودداری از پرداخت بودجه مصوب مجلس برای شرکت مترو و خرید نه هزار اتوبوس به شهرداری تهران به بهانه‌های واهی- که اگر این بهانه‌ها جنبه سیاسی داشته و برای خارج کردن رقیب از میدان باشد فاجعه و به معنی خیانت به حقوق مردم است - شاهد دیگری بر این مدعاست.
تضاد میان شعارها یا میان شعار و عمل، مشکل دیگر ایشان است. انکار هولوکاست یا لااقل سؤال درباره هولوکاست با دوستی با مردم اسرائیل سازگار نیست. شعار اجرای عدالت با عدم اجرای عدالت درباره آقای کردان سازگار نیست. شعار ساده‌زیستی با معرفی یک فرد میلیاردر برای وزارت کشور سازگار نیست.
غرض اینکه اصول‌گرایان باید برای انتخابات آینده ریاست جمهوری با چشم باز و فارغ از مصلحت‌اندیشی‌های بی‌مبنا و خیالی تصمیم بگیرند. در عملکرد دولت نهم منصفانه بنگرند و نقاط مثبت و منفی آن را در ترازوی قضاوت خویش قرار دهند و برای تأمین بهتر اهداف انقلاب اسلامی و حقوق مردم، اصلح را از میان کاندیداهای اصولگرا به مردم معرفی نمایند. در این صورت به وظیفه اجتماعی و الهی خود عمل کرده‌اند و به رهبری نیز یاری رسانده‌اند.
نویسنده : ما
نویسنده : ما
جرمی ندارم بیش از این کز دل هوا دارم تورا...........از زعفران روی من رو می بگردانی چرا
یا این دل خون خواره را لطف و مراعاتی بکن..........یا قدرت صبرش بده در یفعل الله ما یشا
نویسنده : ما
چون نالد این مسکین که تا رحم اید آن دلدار را....خون بارد این چشمان که تا بینم من آن گلزار را
خورشید چون افروزدم تا هجر کمتر سوزدم..................... دل حیلتی آموزدم کز سر بگیرم کار را
ای عقل کل ذوفنون تعلیم فرما یک فسون.................. کز وی بخیزد در درون رحمی نگارین یار را
نویسنده : ما
رئیس کمیسیون ویژه بررسی طرح تحول اقتصادی با اشاره به مذاکرات اخیر دولت و مجلس اعلام کرد با توجه به کاهش قیمت نفت طرح تحول اقتصادی بدون پرداخت نقدی یارانه ها اجرا خواهد شد.
حجت الاسلام غلامرضا مصباحی مقدم که گفتگو می کرد یادآور شد: به دلیل کاهش شدید قیمت نفت و کاهش در آمد های نفتی آنچه که دولت برای پرداخت نقدی یارانه ها مدنظر داشت محقق نمی شود و بر این اساس با اجرای طرح تحول اقتصادی و کاهش میزان یارانه های پرداختی ، سقوط قیمت نفت پوشش داده خواهد شد.
رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس هشتم با اشاره به مذاکرات اخیر دولت و مجلس یادآور شد: برای اجرای طرح تحول اقتصادی بدون پرداخت نقدی یارانه ها مقرر شده است که قیمت برخی حامل های انرژی افزایش یابد اما این افزایش به صورتی باشد که آثار تورمی نداشته باشد!!!
نماینده مردم تهران با بیان اینکه طرح تحول اقتصادی به نحوی اجرا می شود که نیازی به کمک به شهروندان نباشد توضیح داد : الان قرار است میزان افزایش قیمتها طوری نباشد که به کمک نیاز باشد اما با ادامه بررسیها و مذاکرات ممکن است برنامه های دیگری مانند پرداخت غیر نقدی یارانه ها از طریق تامین اجتماعی و ... اجرا شود.
وی با اشاره به کاهش قیمت نفت در بازار جهانی و تاثیر آن بر اجرای طرح تحول اقتصادی تاکید کرد: کاهش قیمت نفت فرصت جدیدی برای اجرایی شدن طرح تحول اقتصادی بوجود آورده است چون تا کنون فاصله قیمت حاملهای انرژی در داخل با خارج از کشور تفاوت زیادی داشت و در حال حاضر این فاصله از بین رفته و به همین دلیل زمینه اجرایی شدن طرح تحول به شکل بهتری فراهم شده است.
مصباحی مقدم ادامه داد: به اعتقاد من کاهش قیمت نفت اثر منفی بر اجرایی شدن طرح تحول اقتصادی نخواهد داشت!!!!
نویسنده : ما
در پی دعوت مسئولین دانشگاه صنعتی شریف از محمود احمدی نژاد برای حضور و سخنرانی در این دانشگاه بیش از 1600 دانشجوی این دانشگاه با امضای نامه ای خواستار پاسخ گویی شفاف رئیس جمهوری در قبال عملکرد سه ساله دولت نهم در صورت حضور در جمع دانشگاهیان شدند.
شایان ذکر است که مسئولین دانشگاه اعلام کرده اند که به تشکل های دانشجویی و شورای صنفی دانشگاه به عنوان نماینده دانشجویان اجازه طرح پرسش به صورت شفاهی داده خواهد شد .
متن نامه بدین شرح است:
اینجا دانشگاه شریف است آقای احمدی نژاد
آقای احمدی نژاد!
اینجا دانشجویان به هنگام سخنرانی در پشت درهای دانشگاه خود نگاه داشته نخواهند شد. اینجا مخاطب هرسخنرانی دانشجویان واقعی شریف هستند، نه شنوندگان همیشه حاضر و همیشه موافقی که با اتوبوس آورده می شوند.
اینجا رییس دانشگاه هنوز منتخب اعضای هیات علمی دانشگاه است نه منتصب دولت. اینجا اساتید هنوز بالاجبار بازنشسته نشده اند. اساتید دانشکده اقتصاد اینجا از برترین اقتصاددانان کشور هستند و سه سال است که به طور کامل از سیستم تصمیم گیری اقتصادی کشور کنار گذاشته شده اند و نتایج فاجعه آمیز این اقدام امروز بیش از هر زمانی قابل مشاهده است.
آقای احمدی نژاد!
حال که در سال آخر ریاست جمهوری خود تصمیم گرفته اید به دانشگاه شریف بیایید، دانشجویان انتظاری جز پاسخ گویی شفاف ندارند. پاسخ به سه سال ناامنی و پلیسی کردن فضای جامعه تحت عناوینی چون حفظ امنیت اجتماعی، پاسخ به پادگانی کردن فضای دانشگاه ها با زمزمه انقلاب فرهنگی دوم، پاسخ به اخراج، تعلیق و ستاره دار کردن صدها دانشجو به بهانه نداشتن صلاحیت عمومی تحصیل، پاسخ به انزوای کامل ایران در جامعه جهانی با طرح مسایل و اظهار نظرهای نامربوط و در نهیات پاسخ به خم شدن کمر جامعه زیر بار تورم چهل درصدی با نام عدالت محوری.
آقای احمدی نژاد!
اینجا برترین دانشگاه صنعتی و علمی کشور است و اظهار نظرهای غیرکارشناسانه در آن جایگاهی ندارد، اینجا حرمت دانشجویان و دانشگاهیان مقدس است و پاسخ های نامربوط و استهزا آمیز که در سه سال گذشته بارها تکرار شده است گوش شنوایی نخواهد داشت.
آقای احمدی نژاد!
اینجا شریف است و شریف باقی خواهد ماند.
نویسنده : ما
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
.jpg)
