شهر... | ||||||||||||
احسان پرسا
v امروز : 16 بازدید v دیروز : 50 بازدید v کل بازدیدها : 68746 بازدید
|
در روزهای اخیر،یکی از موضوعات مهم مرتبط با مجلس ، مساله «استیضاح وزیر بازرگانی» است که به دنبال انصراف شش نماینده از استیضاح و خروج آن از دستور مجلس با امضای تعداد دیگری از نمایندگان اصول گرا و اعلام وصول مجدد آن، ابعاد جدیدتری یافته و به کانون توجه و البته بحث و جدل مطبوعات و شخصیتهای سیاسی تبدیل شده است، اما به نظر میرسد واقعیتی در این میان وجود دارد که از دید موافقان این استیضاح و برخی تحلیلگران مغفول مانده تا جایی که «سید حسین مرعشی» نیز طی یادداشتی در روزنامه «کارگزاران »انصراف شش نفر از استیضاحکنندگان وزیر بازرگانی را «آخرین مماشات مجلس هفتم» دانسته است. استیضاح وزیر بازرگانی هرچند در مقطعی قابل دفاع بود و بنده نیز جزو امضاءکنندگان آن بودم اما اکنون و در شرایط پیش آمده؛ فاقد منطق مستحکمی است و بیش ازآنکه مبیّن دغدغههای اقتصادی استیضاحکنندگان امروزین باشد، ناشی از انگیزه های خاص برخی استیضاح کنندگان ویا برآوردهای سیاسی آنان است و از همین روست که اکنون پس از انصراف خویش در همراهی با استیضاح کنندگان به سه دلیل برای درستی این اقدام استناد می کنم: 1- اولین بار پیشنهاد استیضاح وزیر بازرگانی قبل از فرارسیدن سال جدید در مجلس مطرح و امضاهای لازم برای طرح آن نیز جمعآوری شد. در آن مقطع با وجود امضاء طرح استیضاح؛ - توسط کسانیکه به دنبال جمع آوری امضاء بودند - به یکباره متوقف و دیگر سخنی از آن به میان نیامد تا جایی که به نظر میرسید از طرح آن منصرف شده اند. اما نکته جالب آن بود که با گذشت چند ماه از این مساله و درست زمانی که افکار عمومی و مطبوعات به دلیل افزایش قیمتها و تورم انگشت انتقادات تند خود را متوجه شخص رییسجمهور کردند، مساله استیضاح وزیر بازرگانی ، بار دیگر به جریان افتاد و به نظر میرسید اراده ای مصمم بر آن بود که با تکرار سناریوی برکناری وزیر اقتصاد، انتقادات نسبت به رییسجمهور را کاهش داده و تقصیر اصلی را به گردن وزیری بیاندازد که اصولاً فاقد اختیارات لازم بوده است. به تعبیر دیگر در سناریوی جدید همچون سناریوی برکناری دانش جعفری، قرار است بار دیگر« گناه آهنگر بلخ با گردن زدن مسگر شوشتر» پاک شود و به جای زیر سوال رفتن عملکرد شخص رییسجمهور ،تقصیر اصلی متوجه کسانی شود که خود در تنگنای تصمیمات یکجانبه رییسجمهور قرار گرفته اند. 2- بررسی عملکرد وزیر بازرگانی نشان میدهد که وی نیز بسان همکار پیشین خود در وزارت اقتصاد بعضاً «همچون قضیه واردات شکر»-که اینجانب سند آن را اخیرا دیده ام- مخالفت خود را با تصمیمات رییسجمهور ابراز کرده وظاهرا شخص رییسجمهور نیز چندان بیمیل نیست این عضو کابینه، ضمن کشیدن جور ناکارآمدی ها به دست مجلس کنار گذاشته شود تا دولت نیز راحتتر بر اسب عنان گشاده خود بتازد و اثبات این مساله چندان دشوار نیست اگر در نظر آوریم که دولت تاکنون دفاعی جدی از وزیر در معرض استیضاح خود نکرده است و شماری از امضاءکنندگان استیضاح از طیف اصولگرایانی هستند که در بیشتر مواقع هوادار رییسجمهور بودهاند. بسیاری از اصولگرایان که برخی از آنان ارایه دهنده طرح کاملا اشتباه «تثبیت قیمت ها»بودند ؛اکنون با خرسندی تمام از بیخبری برخی از افرادی که آگاهی چندانی نسبت به واقعیتهای پشت پرده ندارند، استفاده میکنند و در حالی که خود را مدعیالعموم مردم در مطالبات اقتصادی نشان میدهند، به جای نشانه گرفتن عملکرد عامل اصلی مشکلات موجود به سراغ افرادی رفته اند که در حقیقت نقش چندانی در بروز این مشکلات نداشته اند و منشاء اصلی تصمیم گیری های اشتباه را به کل نادیده گرفته اند؛ضمن آنکه از یاد نبرده ایم ،زمانی که اکبر اعلمی موفق شد،حدود 35 نماینده را برای طرح سوال از رییس جمهور -درخصوص معضلات اقتصادی و سیاسی-همراه کند ؛بسیاری از همین افراد حاضر به امضای طرح نشدند و طرح مزبور نه تنها به حد نصاب نرسید بلکه سوال از رییس جمهور در حد یک جرم نابخشوده تلقی شد وبسیاری از نمایندگان امضاءکننده آن طرح- همچون اینجانب- رد صلاحیت شدند. به هر روی ،اکنون با درک تجربه های پیشین؛ معتقدم که استیضاح یک وزیر که فاقد اختیارات لازم بوده- و در مواردی نیز با تصمیمات یک جانبه و اشتباه رییس جمهور مخالف بوده است- نه تنها پاک کردن صورت مساله و اشتباه در تشخیص مشکل تلقی می شود بلکه مصداق نشانه گرفتن سپر و نادیده گرفتن صاحب سپر است، آنچنانکه در حکایت آورده اند که :« مردی سپر به دست عزم جنگ کرد .فردی در میان معرکه سنگی به سر او زد .مرد سپر به دست فریاد کرد که ای نادان!سپر به این بزرگی نمی بینی که سر به این کوچکی را مضروب می کنی؟». اکنون نیز عده ای به جد استیضاح وزیری را وجه اهتمام خود قرار داده اند؛ حال آنکه خود می دانند این استیضاح به جای تادیب مقصر اصلی، صرفا کاربردی سیاسی برای انحراف افکار عمومی دارد و بی شک اگر کسی -همچون اینجانب- سخن از نادیده گرفتن سپر و توجه به عملکرد استفاده کننده ی سپر بر زبان بیاورد ؛بعید نیست که زبان انتقاد استیضاح کنندگان بلند شود که مگر سپر به این بزرگی نمی بینید که سودای سوال از دیگری را در سر دارید؟! محمد علیخانی نویسنده : ما
لیست کل یادداشت های این وبلاگ |
شناسنامه v پارسی بلاگv پست الکترونیک v RSS v
| ||||||||||
template designed by Rofouzeh |